Około 20% pacjentów po zabiegu usunięcia raka jelita grubego doświadcza zmiany w regularności oddawania stolca. Na przykład po usunięciu esicy stolce będą częstsze i bardziej miękkie. Po usunięciu odbytnicy pacjenci odczuwają częstsze i gwałtowniejsze parcie na stolec. Czasami mają uczucie, że nie wypróżnili się całkowicie.
Problemy te występują, ponieważ operacja zmienia anatomię jelita grubego. Po usunięciu dużego odcinka okrężnicy treść jelitowa będzie zbyt szybko przechodzić przez pozostałą część okrężnicy. W takich wypadkach pacjent będzie musiał stosować leki zapierające (Imodium lub Loperamid, które można otrzymać bez recepty). Jeśli podczas zabiegu usunięto prawą (wstępującą) część okrężnicy wraz z zastawką Bauhina leżącą między jelitem krętym a jelitem ślepym, może występować biegunka spowodowana działaniem kwasów żółciowych. Zastawka na końcu jelita krętego przeciwdziała zbyt szybkiemu przechodzeniu treści pokarmowej do jelita grubego. Podczas pobytu w jelicie krętym kwasy żółciowe ulegają reabsorpcji (wchłonięciu). Jeżeli związki te nie zdążą się wchłonąć, dostają się do jelita grubego i drażniąc je, wywołują biegunkę. Specjalna żywica cholestyramina (Questran) wiąże się z solami żółciowymi i znacząco poprawia sytuację. Pacjenci, którzy przeszli operację prawego odcinka okrężnicy, powinni poprosić lekarza o ten lek.
Jeżeli usunięto tylko niewielki odcinek okrężnicy, a szczególnie esicy lub odbytnicy, pacjent może wymagać specjalnego wyszkolenia w kontroli swoich funkcji wydalniczych. Aby łatwiej przyzwyczaić się do tych zmian, trzeba czasami przejść kurs kontroli wydalania stolców, co pozwoli na uporanie się z trudnościami i pomoże utrzymać okrężnicę i odbytnicę w dobrym zdrowiu. Wielu czytelników zapewne się dziwi: Kurs kontroli wydalania stolców? Co to takiego?
Jest to właściwie nauka korzystania z nocniczka w wersji dla dorosłych. Dzięki tej metodzie można wytrenować okrężnicę, aby działała tak, jak każe jej natura. Jelito nie zdaje sobie sprawy, że brakuje mu pewnego odcinka, co powoduje zakłócenie w rytmie wypróżnień. Być może nie brzmi to zachęcająco, ale wydalanie kału to nic śmiesznego. Należy zachować poczucie humoru i starać się prawidłowo odpowiadać na wezwanie natury.