Witamina D pomaga w przyswajaniu wapnia i odkładaniu go w tkance kostnej i zębowej. Kobiety po menopauzie są zagrożo­ne osteoporozą i wymagają odpowiedniej ilości witaminy D. Witamina D zapobiega również rakowi jelita grubego.

Najbogatszym źródłem witaminy D jest światło słoneczne. Gdy związki cholesterolu w naszej skórze zostaną naświetlone promieniami ultrafioletowymi, zachodzi reakcja chemiczna, która zmienia je w witaminę D. Witamina ta jest następnie wchłaniana do krwiobiegu. Każdy, kto otrzymuje dawkę pro­mieniowania słonecznego – zwykle wystarcza 15 minut naświe­tlania – nie musi się obawiać braku witaminy D. Ta ilość wita­miny zaspokaja dzienne zapotrzebowanie u zdrowego dorosłe­go człowieka. Jednakże na to źródło witaminy nie można za bardzo liczyć. Większość osób nie otrzymuje (i nie powinna otrzymywać) takiej dawki napromieniowania. Musimy pamię­tać, że promienie słoneczne mogą powodować raka skóry.

Witamina D a rak jelita grubego

Wyniki badań dowodzą przeciwrakowych właściwości witami­ny D. Ostatnio przeprowadzono badania na dużym materiale, które wykazały, że witamina D gra większą rolę w profilaktyce raka i dużych polipów niż sole wapnia i kwas foliowy. W Hisz­panii przeprowadzono doświadczenia na komórkach raka jeli­ta grubego w hodowli tkankowej, które wykazały, że pod wpły­wem dodatku witaminy D komórki mnożą się wolniej i wyglą­dają bardziej normalnie.

Mechanizm działania witaminy D nie jest znany, ale przy­puszcza się, że polega on na współdziałaniu witaminy D i wap­nia. Dalsze badania są konieczne, ale jedno jest pewne: dostar­czanie odpowiednich ilości tej witaminy ma duże znaczenie w zapobieganiu raka.