Ciągle trwają badania nad skutecznością różnych związków w róż­nych kombinacjach, nad nowymi drogami ich wprowadzania i nad terapią docelową. Przyjrzyjmy się najpierw kilku bardzo obiecującym metodom leczenia docelowego, które w obecnej chwili przechodzą badania kliniczne.

Avastin (anty-VEGF)

Preparat ten to przeciwciało zwrócone przeciwko czynnikowi wzrostowemu komórek śródbłonka naczyniowego. Przeciwciało to niszczy guz nowo­tworowy, odcinając dopływ krwi do niego. Przeciwciało nor­malizuje budowę naczyń krwionośnych i uniemożliwia wzrost nowych naczyń krwionośnych, wnikających do guza i odży­wiających go. W wyniku tego komórki nowotworowe giną. Avastin to pierwszy lek tego nowego rodzaju.

Obecnie trwają badania sprawdzające, czy Avastin można stosować powszechnie. Na razie wykazano, że preparat działa lepiej w małych dawkach i że skutecznie przedłuża życie, jeże­li stosowany jest w kuracji początkowej przerzutów raka okręż­nicy wraz z chemioterapią irinotekanem. Zastosowanie Avastinu przedłużało życie o około 5 miesięcy. Być może Avastin bę­dzie już dostępny wkrótce po ukazaniu się tej książki.

Skutki uboczne Avastinu to zakrzepy, wysokie ciśnienie i krwo­toki z nosa.

Erbitux (Cetiximab, C-225)

Jest to tak zwane przeciwciało monoklonalne, które znajduje komórki nowotworowe w organizmie, łączy się z nimi i albo je zabija, albo przyciąga inne wytwarzane przez organizm czyn­niki, które je zabijają. Przeciwciała monoklonalne to nowa kla­sa leków przeciwnowotworowych, których skuteczność w le­czeniu różnych guzów, w tym również guzów okrężnicy, jest właśnie badana. Działanie Cetbdmabu stosowanego dożylnie polega na blokowaniu receptorów czynnika wzrostowego na­skórka (Epidermal growth factor) znajdujących się na po­wierzchni komórek. Komórka, której receptory zostały zabloko­wane przez przeciwciało, nie może się łączyć z czynnikiem wzrostowym, przestaje się dzielić, co zatrzymuje wzrost nowo­tworu. Obecnie trwają badania nad przeciwciałami blokujący­mi receptory na powierzchni komórek wielu rodzajów raka.

Erbitux polepsza działanie irinotekanu u pacjentów w za­awansowanym stadium raka odbytnicy.

Przeciwciała monoklonalne mają dużą przewagę nad trady­cyjnymi lekami chemioterapeutycznymi, ponieważ niszczą tyl­ko komórki nowotworowe. Dzięki temu wywołują mniej skut­ków ubocznych. Skutki takie zdarzają się jednak: może wystą­pić biegunka i wysypka podobna do trądziku.