Ciągle trwają badania nad skutecznością różnych związków w różnych kombinacjach, nad nowymi drogami ich wprowadzania i nad terapią docelową. Przyjrzyjmy się najpierw kilku bardzo obiecującym metodom leczenia docelowego, które w obecnej chwili przechodzą badania kliniczne.
Avastin (anty-VEGF)
Preparat ten to przeciwciało zwrócone przeciwko czynnikowi wzrostowemu komórek śródbłonka naczyniowego. Przeciwciało to niszczy guz nowotworowy, odcinając dopływ krwi do niego. Przeciwciało normalizuje budowę naczyń krwionośnych i uniemożliwia wzrost nowych naczyń krwionośnych, wnikających do guza i odżywiających go. W wyniku tego komórki nowotworowe giną. Avastin to pierwszy lek tego nowego rodzaju.
Obecnie trwają badania sprawdzające, czy Avastin można stosować powszechnie. Na razie wykazano, że preparat działa lepiej w małych dawkach i że skutecznie przedłuża życie, jeżeli stosowany jest w kuracji początkowej przerzutów raka okrężnicy wraz z chemioterapią irinotekanem. Zastosowanie Avastinu przedłużało życie o około 5 miesięcy. Być może Avastin będzie już dostępny wkrótce po ukazaniu się tej książki.
Skutki uboczne Avastinu to zakrzepy, wysokie ciśnienie i krwotoki z nosa.
Erbitux (Cetiximab, C-225)
Jest to tak zwane przeciwciało monoklonalne, które znajduje komórki nowotworowe w organizmie, łączy się z nimi i albo je zabija, albo przyciąga inne wytwarzane przez organizm czynniki, które je zabijają. Przeciwciała monoklonalne to nowa klasa leków przeciwnowotworowych, których skuteczność w leczeniu różnych guzów, w tym również guzów okrężnicy, jest właśnie badana. Działanie Cetbdmabu stosowanego dożylnie polega na blokowaniu receptorów czynnika wzrostowego naskórka (Epidermal growth factor) znajdujących się na powierzchni komórek. Komórka, której receptory zostały zablokowane przez przeciwciało, nie może się łączyć z czynnikiem wzrostowym, przestaje się dzielić, co zatrzymuje wzrost nowotworu. Obecnie trwają badania nad przeciwciałami blokującymi receptory na powierzchni komórek wielu rodzajów raka.
Erbitux polepsza działanie irinotekanu u pacjentów w zaawansowanym stadium raka odbytnicy.
Przeciwciała monoklonalne mają dużą przewagę nad tradycyjnymi lekami chemioterapeutycznymi, ponieważ niszczą tylko komórki nowotworowe. Dzięki temu wywołują mniej skutków ubocznych. Skutki takie zdarzają się jednak: może wystąpić biegunka i wysypka podobna do trądziku.