Gdy trzeba zastosować chemioterapię

Pomimo skuteczności zabiegów chirurgicznych w leczeniu raka jelita grubego zdarzają się przypadki, w których lekarz musi zastosować środki chemiczne, aby zniszczyć komórki no­wotworowe, które nie zostały usunięte podczas zabiegu. Chemioterapia polega na dożylnym lub doustnym podawaniu środków chemicznych, które krążą w krwiobiegu i zabijają ko­mórki nowotworowe.

Słowo „chemioterapia” napawa wiele osób lękiem: przypo­minają sobie widok wycieńczonych i wyniszczonych pacjen­tów chorych na raka. Trzeba przyznać rację jednemu z moich pacjentów, który powiedział, że chemioterapia nie jest terapią dla mięczaków, ale muszę wszystkich upewnić: można przez nią przejść. Możliwości chemioterapii ciągle się zwiększają dzięki nowym, bardziej skutecznym lekom, dającym mniej efektów ubocznych i lepiej tolerowanym przez organizm. Wła­ściwie dziś, mówiąc o niektórych nowych lekach, powinniśmy mówić nie o chemioterapii, lecz o terapii docelowej. Nowe leki niszczą komórki nowotworowe, atakując molekularne sygnały, od których uzależniony jest niekontrolowany wzrost nowotworów. W przeciwieństwie do chemioterapii, która ata­kuje wszystkie dzielące się komórki, tak zdrowe, jak i nowo­tworowe, terapia docelowa niszczy komórki, które mają nie­prawidłowości swoiste tylko dla nowotworu, który chcemy zniszczyć. Niektóre z tych leków to przeciwciała. Przeciwciała to białka produkowane przez układ odpornościowy i uwalnia­ne do krwiobiegu, gdzie atakują obce cząsteczki i komórki. Prze­ciwciała stosowane w leczeniu raka atakują komórki nowotwo­rowe i naczynia krwionośne, które je odżywiają. Terapia doce­lowa to technika stosunkowo nowa i w większości jeszcze eksperymentalna.

Musimy również pamiętać, że nie każdy pacjent leczony na raka jelita grubego wymaga chemioterapii. Konieczność jej za­stosowania zależy od tego, czy proces nowotworowy przedo­stał się przez ścianę jelita i czy zaatakował węzły chłonne albo inne narządy. Czasem lekarz zleca chemioterapię przed za­biegiem operacyjnym, aby zmniejszyć rozmiary guza, a także, aby zabić komórki, które mogły wyemigrować z miejsca pier­wotnego guza, oraz w celu zapobieżenia nawrotom nowotworu.

Posługując się swą wiedzą i doświadczeniem, lekarz ułoży specjalny, indywidualny plan leczenia, biorąc pod uwagę wie­le czynników, takich jak: stadium zaawansowania guza, jego lokalizację, czy i w jaki sposób utrudnia normalne funkcje or­ganizmu oraz ogólny stan zdrowia pacjenta. Dla nowotworów w stadium I i II zazwyczaj konieczny jest tylko zabieg chirur­giczny, chyba że wyniki wykażą rozprzestrzenienie się raka. Niestety większość przypadków raka jelita grubego zostaje roz­poznana dopiero w stadiach późniejszych.

W przypadkach, w których rak wytworzył przerzuty lub roz­przestrzenił się poza pierwotną lokalizację, chemioterapię za­leca się prawie zawsze, ponieważ leki przenikają do wszyst­kich zakątków organizmu, gdzie mogą znaleźć i zniszczyć ko­mórki nowotworowe. Badania wykazały, że chemioterapia przedłuża czas przeżycia, jak również poprawia jakość życia w późnych stadiach raka jelita grubego.

Ostatecznym celem radioterapii i chemioterapii jest znisz­czenie raka, wprowadzenie go w stan remisji – stan, w któ­rym nowotwór poddaje się leczeniu lub jest w jakiś sposób pod kontrolą. Przy całkowitej remisji wszystkie objawy i sympto­my nowotworu znikają. Gdy całkowita remisja trwa ponad 5 lat, uważa się, że pacjent został całkowicie wyleczony. Może również nastąpić częściowa remisja, co oznacza, że guz mógł zmniejszyć się lub zniknąć, lecz rak nie został zupełnie znisz­czony. W przypadku nawrotu guza leczenie może spowodować ponowną remisję.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.