Nie wierzmy temu nawet przez chwilę! Wprawdzie częstość niektórych chorób jest wyższa u mężczyzn niż u kobiet (a w innych jest to na odwrót), rak jelita grubego nie należy do żadnej z tych dwóch kategorii. Nowotwór ten nie wybiera i występuje u kobiet i mężczyzn z jednakową częstością.
Przesłanie dla czytelniczek: Wiara, że rak jelita grubego jest chorobą mężczyzn, może być bardzo niebezpieczna! Musicie mieć się na baczności nie tylko przed wyłącznie kobiecymi nowotworami, takimi jak rak piersi czy szyjki macicy, ale – na równi z tymi nowotworami – przed rakiem jelita grubego. Musicie do swej listy koniecznych badań przesiewowych – mammografii i wymazów z szyjki, dodać również badania w kierunku raka jelita grubego.
Mit trzeci: Ponieważ nikt w mojej rodzinie nie chorował na raka jelita grubego, to i mnie nic nie grozi
Niestety, wiele osób w to wierzy Niewątpliwie osoby, u których w rodzinie występował ten nowotwór, należą do grupy podwyższonego ryzyka. Ale musimy zrozumieć, że prawie u 80% wszystkich chorych na raka jelita grubego nowotwór ten nie pojawił się w wywiadzie rodzinnym. Odłóżmy jednak statystykę i przyjrzyjmy się przypadkom z życia. W mojej piętnastoletniej praktyce lekarskiej widziałem bardzo wiele osób, u których w rodzinie nie występowały nowotwory, a u których stwierdzałem inwazyjną postać raka jelita grubego. Niestety pacjenci ci nigdy nie przeszli badań przesiewowych. Albo wierzyli, że ich nie potrzebują, albo nikt im nie powiedział, że nawet bez rodzinnego obciążenia powinni przechodzić badania przesiewowe. Nie piszę tego wszystkiego, aby kogoś oskarżać, ale aby upewnić, że chorobę tę można leczyć z dużym powodzeniem, jeżeli tylko rozpozna się ją w początkowych stadiach.