Być może rak został u ciebie wykryty wcześnie, co oznacza, że jest jeszcze w stadium łatwo wyleczalnym. Być może jest on zaawansowany, ale skoro już o tym wiemy, będzie można za­planować optymalne sposoby leczenia. Pamiętaj, wysoki odse­tek przypadków raka jelita grubego jest wyleczalny, a każdy dzień może przynieść nowe odkrycia w medycynie i nowe me­tody walki z nowotworem. Skup się na pozytywnych aspek­tach twego życia. Optymizm wzmacnia twój układ odporno­ściowy, dzięki czemu rany będą się szybciej goić, a organizm lepiej zareaguje na leczenie.

Związki chemiczne wytwarzane przez ustrój podczas stresu mogą powodować depresję i osłabiać układ odpornościowy. Je­żeli wypracujesz sobie optymistyczne, pozytywne nastawienie, związki te będą produkowane w mniejszej ilości. Jeżeli pod­dasz się uczuciu bezsilności i „dasz za wygraną”, zwiększona produkcja tych związków będzie pogłębiać depresję i osłabiać układ odpornościowy. Oczywiście czekają cię „złe” dni pełne smutku i obawy. Nie możesz być optymistą przez cały czas – to nie jest możliwe. Staraj się dbać o siebie i wyobrażaj sobie, że czujesz się coraz lepiej.

Wierz mi, promyki nadziei prześwitują nawet przez coś tak złowieszczego jak rak. Ufam, że twoja wewnętrzna siła, wspo­magana przez miłość i wsparcie otoczenia i najbliższych, jest niezwyciężona. Byłem świadkiem najpiękniejszych ludzkich reakcji w obliczu najcięższych przypadków raka. Osoby, które bardzo wierzą w siebie, mają przemożną chęć życia i nie po­rzucają nadziei, często wbrew przewidywaniom lekarzy żyją dłużej, a nawet pokonują raka całkowicie. Zaczerpnij ze swego zapasu emocji i siły duchowej i otwórz się na miłość rodziny i przyjaciół. Odkryjesz w sobie niepokonanego ducha walki. Wielu innym udało się to przed tobą. Również ty możesz tego dokonać!

Zwierz się komuś

Porozmawiaj szczerze z kimś bliskim, członkiem rodziny lub przyjacielem. Zwierz mu się ze swoich trosk, obaw i proble­mów. Większości z nas wydaje się, że jesteśmy osamotnieni w naszych troskach i cierpieniach. Takie nastawienie prze­szkadza nam tylko w zabliźnianiu ran – fizycznych i psychicz­nych. Szczere podzielenie się naszymi problemami, chociaż­by tylko z jedną lub dwiema osobami, pomoże nam zwal­czać lęki i obawy. A zatem pomów z kimś bliskim o tym, co czujesz. Uzewnętrznienie uczuć pomaga w radzeniu sobie z nimi.

Kontaktuj się z osobami, które są w podobnej sytuacji

Znajdź grupę lub stowarzyszenie, w którym będziesz mógł roz­mawiać o swych problemach z osobami, które miały raka jelita grubego. Takie rozmowy mogą złagodzić uczucie rozpaczy i bez­nadziejności, które często pojawiają się po rozpoznaniu raka. Kontakty z taką grupą mogą ci pomóc nie tylko w początkowym okresie, ale także podczas leczenia i po zabiegu.

Takie kontakty mogą wzbudzić na nowo siłę, nadzieję i uczu­cie kontroli nad chorobą. Może ci się wydawać, że potrafisz przejść przez to wszystko, radząc sam sobie, zdany wyłącz­nie na siebie. Wierz mi, nikt nie jest w stanie tego dokonać. Koniecznie potrzebujesz pomocy innych. Wśród tych osób, które ci będą pomagać, znajdzie się też lekarz i personel me­dyczny.