Zarówno w raku jelita grubego, jak i w innych poważnych cho­robach zidentyfikowanie indywidualnych czynników podwyż­szonego ryzyka może sygnalizować potrzebę wcześniejszych i być może częstszych badań przesiewowych, leczenia albo radykal­nych zmian w trybie życia. Innymi słowy, poznanie indywidual­nych czynników podwyższonego ryzyka może uratować ci życie.

Możesz się czuć zdrowy, pełen energii i prowadzić odpowied­ni tryb życia. Możesz nie wiedzieć, czy jesteś zagrożony rakiem jelita grubego. Ale czy jesteś i w jakim stopniu? Przypatrzmy się różnym czynnikom, które mogą wpłynąć na stopień ryzyka. Należą tu wiek, historia medyczna twojej rodziny, twoja włas­na historia medyczna oraz tryb życia.

Wiek

Dziś u większości osób wiek jest najważniejszym czynnikiem zwiększającym zagrożenie rakiem jelita grubego. Wprawdzie no­wotwór ten zdarza się i u młodych ludzi, ale jest to typowa choro­ba ludzi po pięćdziesiątce. Statystyki mówią, że 90% przypadków raka jelita grubego występuje u osób powyżej 50 roku życia.

Dlaczego wiek tak zwiększa zagrożenie? Główną przyczyną jest to, że powstanie polipów jest konsekwencją nagromadzenia mu­tacji komórek. Zabiera to wiele lat. Prawdopodobieństwo pojawie­nia się polipów wzrasta z wiekiem. W wieku 50 lat około 10% Ame­rykanów ma polipy, po przekroczeniu siedemdziesiątki liczba ta wzrasta do 30%. Niewielki odsetek tych polipów, jeżeli nie są le­czone, może zmienić się w złośliwe guzy. Jedynym sposobem, aby się przekonać, czy polip jest złośliwy, jest zbadanie histopatolo­giczne pobranego w trakcie endoskopii materiału tkankowego.