GENY I RAK JELITA GRUBEGO

Najważniejsze geny czynne w procesie rozwoju raka jelita gru­bego to:

♦    APC i P53 – geny supresji wzrostu nowotworowego: Normal­nie geny te hamują proces podziału komórek i zatrzymują wzrost nowotworu przez kontrolę procesu szybkości podziału komórek. Utratę lub uszkodzenie takiego genu można porów­nać z awarią hamulców w samochodzie jadącym z pełną szyb­kością. Gdy gen supresji zostanie uszkodzony lub utracony, proces podziału komórek przebiega bez żadnej kontroli.

♦    Onkogen RAS: W normalnych warunkach onkogeny i geny supresji nowotworowej współdziałają, kontrolując procesy podziału komórek. Gdy onkogen jest uszkodzony przez mu­tację lub zostaje podwojony (zduplikowany), następuje nie­kontrolowany proces podziału komórek, który może prowa­dzić do rozwoju raka. Tak jak porównywaliśmy zmutowany gen supresji wzrostu nowotworowego z awarią układu ha­mulcowego w samochodzie, tak uszkodzony onkogen przy­pomina samochód, w którym zaciął się pedał gazu.

Geny hMSH2 i hMLHl: Geny te kontrolują białka, które zaj­mują się naprawą uszkodzonego DNA. Podczas podziału ko­mórek często zdarzają się nieprawidłowości i błędy w powie­laniu DNA. Białka kontrolowane przez geny hMSH2 i hMLHl zajmują się naprawą tych uszkodzeń. Gdy geny te ulegną mu­tacji i nie mogą już wykonywać swoich zadań, błędy w budo­wie DNA mogą narastać, co w końcu prowadzi do szkodliwych mutacji genów regulujących procesy podziału komórek.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.